Bogowie słowiańscy - jakie były wierzenia dawnych pogan?

Mitologia słowiańska - bogowie Słowian, którzy zapoczątkowali istnienie państwa polskiego - do tej pory jest słabo znana ze względu na małą liczbę źródeł pisanych z tamtego okresu. Wiadomo jednak, że na długo po przyjęciu chrztu przez Polskę w 966 r. w wielu regionach Polski, bogowie słowiańscy nadal znajdowali się w centrum kultury i religii naszych przodków. Choć wiara ta była surowo zakazana i karana, słowiańscy bogowie i związany z nimi kult przyrody powoli mieszał się z obrzędami nowej religii chrześcijańskiej, przez którą zostali ostatecznie wyparci. Jednak do dziś możemy spotkać praktyki, które są spuścizną, jaką pozostawili po sobie bogowie Słowian polskich.

Słowiańscy bogowie - podział

Wielu archeologów powątpiewa w możliwość dokładnego przedstawienia wierzeń pradawnych Słowian. Mogą oni jedynie bazować na wykopaliskach archeologicznych i badaniach językoznawczych potwierdzających istnienie politeizmu, który zakładał, że bogowie słowiańscy dzielili się na bóstwa główne oraz pomocnicze, sprawujące pieczę nad sferami życia dotyczącymi płodności, wojny i magii. Choć imiona bogów słowiańskich różniły się w wielu regionach, to można wyróżnić kilka bóstw o względnie spójnym wyobrażeniu i rolach, jakie pełnili.

Zobacz także:  Czakry - czym są, kolory, znaczenie i wpływ na nasze życie!

Najważniejsi słowiańscy bogowie - imiona

• Perun

Perun to słowiański bóg nieba i naczelne bóstwo w mitologii Słowian. Był on władcą grzmotów i piorunów, a jego imię dosłownie oznaczało „ten, który ciska”. W mitologii greckiej i rzymskiej jego odpowiednikami byli Zeus i Jowisz. Jego zadaniem była obrona ludzkości przed złem, a dąb był nierozerwalnie związany z jego kultem.

• Swaróg

Swaróg to słowiański bóg ognia, słońca i kowalstwa, któremu oddawano cześć na znak tryumfu światła nad ciemnością. Jego greckim odpowiednikiem był Hefajstos, a w starożytnym Rzymie - Wulkan. Związany był z kultem słońcem, obecnym w wielu religiach na długo przed zawitaniem chrześcijaństwa. Dawał on życie związane ze słońcem i ogniem, a ludzie czcili go, kłaniając się wschodzącemu słońcu.

• Weles

Weles to słowiański bóg podziemia, który stanowił antagonistę Peruna władającego królestwem żywych. Był on bóstwem związanym z magią, tajemnicą oraz klątwami i niepodzielnie rządził Nawią, czyli miejscem, do którego udawały się duszę zmarłych.

• Świętowit

Świętowit, czyli "święty pan", znany był na ziemiach polskich nie tylko jako słowiański bóg urodzaju i płodności, lecz także jako bóg wojny, przez co utożsamiany był z greckim Aresem i rzymskim Marsem. Literatura z okresu romantyzmu rozpowszechniła jego wizerunek w postaci posągu o czterech wszystkowidzących twarzach. W dłoni trzymał miecz, zaś jego atrybutem był koń, który podczas wróżby przed bitwą przesądzał o zwycięstwie lub klęsce.

• Dziewanna

Dziewanna, czyli słowiańska bogini wiosny, łowów i zwierzyny, która swoją tradycję czerpie z greckiej Artemidy lub rzymskiej bogini Ceres związanej z płodami i urodzajem. Jej wyobrażenia przedstawiały ją jako łowczynię dosiadającą jelenia, która w ręku dzierży łuk.

• Marzanna

Marzanna to słowiańska bogini śmierci i przemijania, a jej symbolem była ziemia i zima. Dawni poganie wraz z zakończeniem zimy topili w rzekach kukły mające ją symbolizować, co oznaczało ich z radość z nadejścia wiosny. Choć związana była mocno z symboliką śmierci, to utożsamiała także pierwiastek odrodzenia i wielki krąg życia

Zobacz także:  Czym są runy? Zobaczcie, jak je czytać!