Oceń
Wiosnę już od wieków poeci opisywali w swoich wierszach, jako mieniącą się tysiącem barw porę roku. Można o niej przeczytać m.in. w wierszach najsłynniejszych pisarzy, takich jak Jan Brzechwa, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Maria Konopnicka, czy Adam Mickiewicz. Przyroda w poezji to przede wszystkim krajobrazy które stają się źródłem przeżyć i przemyśleń, są już nie tylko przedmiotem opisu, są punktem wyjścia do wniosków natury filozoficznej. Przeczytaj najpiękniejsze wiersze o wiośnie i zainspiruj się!
Wiosna meteorologiczna jest jedną z czterech pór roku. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza, z rosnącą średnią dobową oraz umiarkowaną ilością opadu atmosferycznego. wypada zawsze 1 marca, a wiosna kalendarzowa 21 marca. Od przesilenia letniego każdy kolejny dzień będzie coraz dłuższy, a noc coraz krótsza. Wiosna astronomiczna przypada najczęściej 20/21 marca, jednak w kolejnych latach, aż do roku 2043 wiosna astronomiczna będzie przypadać wyłącznie 20 marca. W roku 2044 i kolejnych latach będą to albo 19, albo 20 marca.
Wraz z nadejściem wiosny przyroda budzi się ze snu zimowego. Następuje gwałtowny wzrost aktywności w świecie roślin i zwierząt. Początek wiosny był bardzo wyczekiwanym okresem przez wszystkie kultury.
Przeczytaj również: Najpiękniejsze wiersze i cytaty o miłości - zainspiruj się!
Najpiękniejsze wiersze o wiośnie
Powitanie wiosny, Maria Konopnicka
Leci pliszka
spod kamyczka:
- Ja się macie dzieci!
Już przybyła
wiosna miła,
już słoneczko świeci!
Poszły rzeki w
świat daleki,
płyną het - do morza;
A ja śpiewam,
a ja lecę,
gdzie ta ranna zorza!
O wiośnie, Barbara Lewandowska
Pochyla się sosna ku sośnie i szumi ...
A o czym? O wiośnie,
że wiosna wędruje po dróżkach
i czasy wyczynia jak wróżka.
Gdy wiosna uśmiechem zabłyśnie,
to z ziemi wyrasta przebiśnieg.
Gdzie stanie, w tym miejscu za chwilę
pojawia się śliczny zawilec.
Gdy wita się z wiosną leszczyna
to wiosna jej kotki przypina.
Stanęła dziś wiosna nad klonem
i klon ma już pączki zielone.
A dąb się ogromnie złości i też zielenieje ... z zazdrości.
Przyjście wiosny, Jan Brzechwa
Naplotkowała sosna,
że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:
„Przyjedzie pewnie furą”.
Jeż się najeżył srodze:
„Raczej na hulajnodze”.
Wąż syknął: „Ja nie wierzę.
Przyjedzie na rowerze”.
Kos gwizdnął: „Wiem coś o tym.
Przyleci samolotem”.
„Skąd znowu - rzekła sroka -
Ja jej nie spuszczam z oka
I w zeszłym roku, w maju,
Widziałam ją w tramwaju”.
„Nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem!”
„A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem”.
„Nieprawda, bo w karecie!”
„W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Przypłynie własną łódką”.
A wiosna przyszło pieszo -
Już kwiaty z nią się śpieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią: „Witaj wiosno!”.
Przeczytaj również: 5 najpiękniejszych wierszy o życiu.
Ogród, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Gdy wiosna zaśwta,
jest w ogrodzie raz cieniek, raz jaśniej.
Wciąż coś zakwita, przekwita.
Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin.
Wiosenny czarodziej, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Niebo włożyło turban obłoczny z jaskółką,
Jabłonie stoją w wielkich kapeluszach z kwiatów
Szeptania-pogłaskania lecą z pyłem kwiatów
Omijając twarz moją jako liść pożółkłą.
Lipy stroją się w jedwab zielony i nowy,
Jak biżuteria szczęścia płoną sznury kwiatów
Pocałunki żeglują na muzyce kwiatów
Mijając moją szyję w szaliku włóczkowym.
Zamknę najszczelniej serce przed śpiewem słowika
I pójdę przez gąszcz kwitnień, rozkwitów, kwiatów,
Przez chmury całowanych, kołysanych kwiatów,
Nie śmiąc przypiąć do piersi fijołka czy storczyka.
Pod modną parasolką świat w śmiechu się trzęsie.
Patrzy zabójczym okiem zza bukietu kwiatów,
Ma we krwi wszystkie wonie, wszystkie gwiazdy światów,
I ma mnie, jak bezwiedną, zimną łzę na rzęsie.
Oceń artykuł